8 maanden zonder jou

Het is alweer 8 maanden geleden dat ik je heb moeten laten gaan. Wat een tijd en achteraf ging het erg snel.

3 maanden verder

3 maanden later

Het klinkt alweer zo lang. Eigenlijk dacht ik, “jongen jij doet het nog niet zo gek, je hebt je huis onder controle en je gevoel, ach de afleiding van de kids verzacht het gevoel.” nou dat verzachten is het eigenlijk niet,

Hoe gaat het?

Hoe gaat het?
Dit is een vraag die de hele tijd gesteld wordt. Soms met een excus erbij dat deze vraag wel vaker wordt gesteld. En dit is niet erg. Het is eigenlijk een ijsbreker. Hoe spreek je iemand aan die net weduwnaar is geworden.

Kus en een knuffel

Afgelopen week was het voor de kinderen een goede week. Daarmee voor mij ook. We worden omringd door mensen die ons liefdevol steunen en bemoedigen. Dit blijkt ondermeer uit de brieven en kaartjes die we krijgen maar ook uit de gesprekken. Dit is een grote steun, vooral nu het besef er komt dat Afiena nooit meer bij ons zal zijn. Het gemis wordt alleen nog maar erger. Toch putten wij troost uit de woorden die God door zijn Woord aan ons heeft gegeven.

Waar is mama

Waar is mama?

Lieve mensen, we zijn weer een week verder en wat ben ik blij dat de vakantie nog niet begonnen is. Volgende week….. Maar dat zien we dan wel weer.

Het circus

Na een week ben ik samen met de kinderen in huis. Het is ongelovelijk dat het ongeveer een jaar geleden is dat het is begonnen. 14 juli 2011 om precies te zijn. Toen kreeg Afiena te horen dat ze een niertumor had. Ze werd direkt opgenomen in het ziekenhuis. Toen begon het ‘circus’.

En dan?

En dan?
Lieve mensen, hierbij de laatste blog van Afiena door Abel.
De laatste 2 weken hebben we een hele goede tijd gehad, een Kado, een zegen om deze nog mee te mogen maken en dat we zo intens van en met elkaar hebben genoten. We konden er geen genoeg van krijgen.

Maar de wijn is er vast ook heel fijn :-)

Lieve allemaal,

Maar even weer eens een update vanuit het rustieke en kneuterige Harkstede. Het gaat hier een beetje met vallen en opstaan……
Opwekking hebben we toch het hele weekend moeten cancelen, jammer genoeg….. Wel zijn we de zondag met zijn vijfen een dagje sfeer wezen snuiven daar en het was weer

To blog or no not to blog, that’s the question….

De vorige blog is op 6 mei geschreven en des te langer ik wacht met het het schrijven van een nieuwe blog, des te moeilijker het wordt het om voor jullie iets te nieuws te typen. Dus daarom nu maar gewoon efkes typen en de tekst, het net op slingeren, want anders

Afgelopen week

Lieve allemaal,

Koninginnedag was helemaal geweldig! Na ’s ochtends eerst weer eens lekker rustig aangedaan te hebben, heeft Abel rond negen uur de kinderfietsen de kamer binnen gereden en zijn we met crêpepapier, scharen en plakband op de grond aan de gang gegaan om de drie fietsjes van de jongens zo mooi mogelijk